Déixate levar! Descobre 4 recunchos de Pazo Baión

Son moitas visitas nunha soa. Un pequeno universo que condensa arquitectura, cultura, historia e viticultura. Visitar os recunchos de Pazo Baión é un agasallo para os sentidos que alcanza o seu máximo esplendor no verán

As boas adegas, di o xenial arquitecto César Portela, son aquelas que funden continente e contido. Que elaboran grandes viños e asombran ao visitante pola potencial do escenario. Pazo Baión atópase nesta categoría. E por iso hoxe queremos presentarvos catro recunchos de Pazo Baión.

O primeiros catro en realidade. Porque se hai algo que caracteriza a esta propiedade de algo máis de 30 hectáreas de superficie é a densidade da súa oferta.

Historia, cultura, natureza, viticultura… Pazo Baión é un lugar de lugares. Unha visita transversal que se adapta a todos os públicos. Á fin e ao cabo, cinco séculos de historia dan para moito.

Estes catro recunchos de Pazo Baión que seleccionamos (máis adiante presentarémosvos algúns máis) son dalgunha forma unha síntese do proxecto. Un mostrario da diversidade e a enerxía que esconde unha adega fascinante. Chea de encantos.

Vaiamos, así pois, con este pequeno pero intenso percorrido. Unha visita indispensable para estes meses de verán nos que a propiedade alcanza o seu máximo esplendor.

A sala de catas

E como non podía ser doutra forma, o primeiro dos recunchos de Pazo Baión seleccionados tiña que estar relacionado coa nosa esencia. Co que somos. É a impoñente sala de catas. Unha das estancias que maior impacto xera nos miles de enoturistas que nos visitan cada ano.

Unha sala na que César Portela, o responsable do proxecto de rehabilitación e arquitectura, fixo un traballo excepcional. E é que converteu unha estancia auxiliar das antigas vaquerías nunha das salas máis espectaculares de Pazo Baión.

Para iso, tivo que devolver á vida as poderosas columnas de pedra que hoxe acaparan todo o protagonismo estético. Antes de que Condes de Albarei tomase o mando de Pazo Baión no 2008, estas vigas estaban enterradas varios metros no chan.

Portela deu orde de destapalas e baleirar a sala para deixala coa súa aparencia actual. Unha espectacular estancia que dalgunha forma crea unha analoxía cunha igrexa pola altura das columnas e a sempre poderosa presenza da pedra.

A sala de catas é hoxe un xogo de formas e luces no que ocupa un papel crave o mobiliario de vangarda utilizado polo arquitecto. Mesas de deseño, lámpadas que se desvanecen desde o teito…

Unha delicia para os sentidos. Un lugar inigualable para gozar dos nosos tres albariños: Pazo Baión, Vides de Fontán e Gran a Gran.

O pombal

O segundo dos recunchos de Pazo Baión pode ser outra sala de cata. Quizais una das máis orixinais de cantas hoxe póidanse visitar en España: o pombal.

Un vestixio deses cinco séculos de historia que visten este proxecto. Un pequeno monumento rehabilitado que conserva moitos elementos con centos de anos de vida.

Toda a estrutura das celas do vello pombal consérvase case intacta. O proxecto de rehabilitación foi moi escrupuloso coa conservación dun patrimonio que é dun enorme valor.

Unha mesa redonda ao redor da cal se poden catar os nosos albariños e unha rechamante pila de pedra esculpida reciben, e sorprenden, aos visitantes.

Ten o pombal un efecto evocador nos enoturistas. Quizais sexa pola altura da edificación, moito máis imperial desde dentro que desde o exterior. Quizais pola secuencia hipnótica das celas.

Unha sorte de librería xigante que, se falase, podería dar conta da historia de Galicia e as Rías Baixas.

O patio interior

O terceiro dos recunchos de Pazo Baión é un must para calquera visitante. Di César Portela que hoxe é o centro neurálxico da propiedade. Un recuncho cuxa fonte de inspiración está certamente lonxe. En Andalucía.

O patio interior de Pazo Baión evoca a eses grandes patios andaluces que inxectan vida e calidez. Que articulan o latexar cotián.

Situado entre a nova adega e o salón de eventos, poucos poderían pensar a principios do século XX que ese punto da propiedade acabaría convertido nun recuncho adorado por centos de namorados. Todos aqueles que se deron o “si quero” ao longo desta década en Pazo Baión.

E é que o coqueto patio interior foi no seu día unha sorte de fosa para almacenar os xurros das vacas, utilizados como abono desde tempos inmemoriais. O recuncho conserva mesmo as dúas ramplas que utilizaban os carros para depositar e recoller o esterco.

César Portela decidiu conservar esas ramplas e substituír a fosa por un pequeno estanque cunha deliciosa escultura. Todo iso, cuberto por un manto de glicinias que, nestes meses, alcanzan o seu máximo esplendor. Unha marabilla visual.

O patio converteuse nun canalizador da actividade en Pazo Baión. Durante a vendima é pura enerxía, un ir e vir de uva coa que se elaborarán os nosos exquisitos albariños.

O resto do ano fai as delicias dos visitantes e dos invitados aos múltiples eventos que se organizan na leira. Gozar dun viño sentado en calquera punto do patio, compartir cos amigos ou a familia, é un pracer que non se pode describir. Hai que vivilo.

A potencia da pedra e a natureza, a elección da vexetación hoxe instalada na súa cénit, dota a este lugar dunha personalidade xenuína. Dificilmente igualable. Un dos recunchos con maior encanto das Rías Baixas.

O hórreo

E, como colofón, natureza e patrimonio. Neste breve percorrido falámoslle de viticultura e de historia, de arquitectura e cultura. Así que non podía faltar a que é outra dos acenos de identidade deste proxecto: a forza do terroir, que di o enólogo José Hidalgo.

A adega rezuma natureza polos catro custados. É un verxel no que se producen marabillosos viños brancos, pero no que se coidou co mimo do ourive a presenza de toda clase de especies de árbores e plantas.

E como na vida todo é cuestión de perspectiva, seguramente non haxa nada mellor que subir ao hórreo para constatar a magnitude deste discurso. Un hórreo rehabilitado pedra a pedra.

Unha peza que se atopaba medio abandonada en distintos puntos da leira. Portela decidiu recuperala e colocala nun dos puntos máis elevados da propiedade.

Un desde o cal se pode observar canto bo esconden esas 30 hectáreas de terreo. Gozar dos viñedos e dunha vexetación exuberante, do palmeral centenario, dun val, o do Salnés, ao que moitos consideran a Toscana española…

E, por suposto, das edificacións que salpican o pazo. Cada unha delas unha pequena xoia, Un recordo da historia recuperado para goce de todos.

É o recuncho do hórreo un deses que non debe deixar de coñecer cando acuda a visitarnos. O noso banco de Loiba. A nosa randeeira.

Puro Instagram. Puro Pazo Baión.

Visita a nosa tenda online para mercar viño albariño.

Se queres facer enoturismo nas Rías Baixas descubre a nosa adega.